مشخصات و شرایط جغرافیایی:

دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران: این منطقه در سال ۱۳۵۴ به عنوان تالاب بین المللی در کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده، در سال ۱۳۷۳ جزء مناطق شکار ممنوع بوده و سپس طی مصوبه شماره ۳۵۷ شورای عالی محیط زیست (کمیسیون زیربنائی دولت) مورخ ۱۳۹۰/۱۰/۲۷ با مساحت ۵۵۰ هکتار بدلیل اهمیت اکولوژیکی به منطقه حفاظت شده ارتقاء یافته است.

که این محدوده شامل بستر تالاب و ارتفاعات جنوب شرقی و شمال شرقی بوده، وسعت حوزه آبریز آن ۳۱۴۶ هکتار است که جزو حوضه آبریز دریاچه ارومیه محسوب می گردد. توضیح اینکه حریم اکولوژیکی تالاب بعنوان منطقه شکار ممنوع بوده و بدلیل جلوگیری از توسعه تعارضات (تصرفات)، قسمتی از حریم هیدرولوژیکی در شرق و شمال تالاب به منطقه حفاظت شده ارتقا یافته است.

تالاب بین المللی و منطقه حفاظت شده قوریگل در حدود ۳۰ کیلومتری شهر تبریز در مسیر جاده ترانزیت تبریز به تهران و در فاصله ۱۸ کیلومتری از بستان آباد و در حوزه این شهرستان قرار دارد. حداقل ارتفاع این محدوده بر اساس اولین تراز خطوط ارتفاعی ۲۰۳۰ متر در سطح دریاچه بوده، و حداکثر ارتفاع آن ۲۲۱۰ در قله ارتفاعات جنوب شرقی منطقه می باشد.

از نظر هیدرولوژیکی، تالاب قوریگل یک تالاب آب شیرین با وسعت تقریبی ۲۰۰ هکتار است که جزو تالاب بسته محسوب می گردد و از آب باران، رواناب ها، چشمه ها و همچنین ذوب برف های زمستانی (بزرگترین منبع تغذیه تالاب) تغذیه می شود. منطقه مجاور تالاب شامل استپ های نیمه خشک، سکونتگاه های کوچک و زمینهای کشاورزی است.

طرح روستای سازگار با محیط زیست برای اولین بار در نزدیکترین آبادی تالاب (یوسف آباد) اجراء شده که در حال پیگیری است .

پوشش گیاهی:

تالاب قوریگل ،جزو تالاب های یوتروفیک با بار تولیدی بالا است. متجاوز از ۲۸۰ گونه گیاهی در حوزه آبریز تالاب وجود دارد که شامل گونه های مرتعی اطراف تالاب، گونه های کنار تالابی، بن درخاک، غوطه ور و شناور می باشد. جامعه گیاهان ساحلی بن در خاک مثل جگن، لویی، نی و… در مناطقی با ساحل کم شیب و بافت خاک سنگین توان رشد بالایی داشته و زیستگاه بسیار خوبی ایجاد می نمایند.

گونه های شاخص جانوری:

حدود یکصد و یازده گونه جانوری مهره دار مرتبط با آب شامل ۱۴ گونه خزنده، ۴ گونه دوزیست، ۱ گونه ماهی و ۹۲ گونه پرنده در تالاب بین المللی و منطقه حفاظت شده قوریگل وجود دارد.

اردک سر سفید، اردک بلوطی، گیلانشاه خالدار (در معرض خطر انقراض)، اردک مرمری، اردک سرسیاه و بوتیمار کوچک از پرندگان حمایت شده تالاب هستند. ماهی کپور معمولی گونه معرفی شده به تالاب است که گونه مهاجم محسوب می شود.

ارتفاعات مشرف به تالاب در مسیر گدار قوچ و میش ارمنی قرار داشته ولی به دلیل تعارضات عدیده به ندرت مشاهده می شود. و بیشترین گونه‌های جانوری منطقه را پزندگان تشکیل می دهند که با جمعیت چشمگیر بین ۳۵۰۰ تا ۴۰۰۰ قطعه در پهنه دریاچه مشاهده می شوند.