منطقه حفاظت شده مغان

مشخصات و شرایط جغرافیایی:

پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران: این منطقه در راستای طرح احیای آهو در دشت مغان طی مصوبه ۴۵۵۴۰/۱۸۳۴۲۴ مورخ ۱۳۸۹/۸/۱۶  هیات وزیران و بر اساس روزنامه رسمی شماره ۹۰/۲۶۱۷۸ مورخ ۱۳۹۰/۶/۲۸ و مصوبه شماره ۳۵۰ شورای عالی حفاظت زیست مورخ ۱۳۹۰/۷/۱۳ با مساحت ۳۵۲۱۸ هکتار بعنوان منطقه حفاظت شده به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.

منطقه حفاظت شده مغان در جنوب غرب بخش اصلاندوز از توابع شهرستان پارس آباد و غرب بخش قشلاق دشت از توابع شهرستان بیله سوار، در شمال استان اردبیل واقع گردیده است.

دشت مغان تا اوایل دوران سوم زمین شناسی بصورت کلی سنکلینال (دریای کم عمق) در زیر آب بوده است و از نیمه دوم دوران سوم به بعد در اثر کاهش تدریجی آب جلگه وسیع بین رود کر و ارس بوجود آمده که پایین ترین ارتفاع آن از سطح دریا ۴۰ متر در شهرستان پارس آباد و بلندترین نقطه آن با ارتفاع ۱۳۰۰ متر، ارتفاعات خروسلو می باشد.

منطقه مغان بیشتر به یک جلگه استپی شباهت دارد و اکثر سطوح این شهرستان ارتفاعی کمتر از ۳۰۰ متر داشته و تنها بخش ناچیزی به میزان ۱۹% از آن بصورت تپه و یا کوه کم ارتفاع می باشد.

جاذبه های اکوتوریستی:

-    وجود قشلاقات عشایر شاهسون در منطقه
-    امکان بازدید از سایت تکثیر نیمه طبیعی آهو در منطقه
-    پرنده نگری برای علاقمندان طبیعی به خصوص در فصل پاییز و زمستان

وضعیت اجتماعی:

در داخل منطقه حفاظت شده مغان ۲۳ آبادی وجود دارد که دو روستا با تعداد به ترتیب ۶۰ و ۷۲ خانوار با جمعیتی بالغ ۲۴۴ و ۴۲۹ نفر و تعداد ۸ آبادی دارای ۲۰ تا ۵۰ خانوار بوده و ۱۳ آبادی دارای جمعیت کمتر از ۲۰ خانوار می باشد.

تراکم نفر در سطح منطقه ۱۰ نفر در کیلومترمربع می باشد و شغل اهالی این آبادی ها صرفا دامداری است. جاده دسترسی آبادی های فوق الذکر بصورت خاکی و یا شوسه ای بوده و از طریق جاده آسفالته فرعی در قسمت شمال محدوده مذکور به جاده اصلی اردبیل – پارس آباد و پارس آباد – جعفرآباد  متصل می گردند.

گونه های شاخص جانوری:

گونه های جانوری شناسایی شده در منطقه حفاظت شده مغان عبارتند از: گرگ، روباه، شغال، خرگوش و گراز وحشی و پرندگانی از قبیل عقاب، دلیجه، قرقی، مینا، پری شاهرخ و پرندگاه آبزی و کنار آبزی و تعداد زیادی از گونه گنجشک

گونه شاخص دشت مغان آهوی ایرانی بوده که در سالیان گذشته بر اثر شکار بی رویه منقرض شده و هدف طرح احیای این گونه در دشت مغان با انتقال از مناطق همجوار از جمله دشت سهرین زنجان می باشد. در حال حاضر سایت تکثیر آهو با امکانات یک کانکس به عنوان پاسگاه محیط بانی در منطقه ایجاد گردیده است.

پوشش گیاهی:

گیاهان بومی و غالب دشت مغان سه گونه از جنس درمنه و خانواده مرکبان با نام محلی یوشان می باشند. این گونه ها که سطح زیادی از مراتع دشت را می پوشاند عبارتند از:

Artemisia  herbaaiba
Artemisia   vuigar
A rtemisia   scoparia

تعارضات و تهدیدهای منطقه:

-    چرای دام عشایر بیش از حد و ظرفیت مراتع
-    تبدیل اراضی مرتعی به کشاورزی توسط افراد سود جو

رخدادهای منطقه:

- مرگ یک خرس قهوه ای بر اثر برخورد با خودروهای عبوری در دیماه ۱۳۹۳ (لینک مرتبط)

تصاویر:


+203
-150
  

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

شما می‌توانید از این دستورات HTML استفاده کنید: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>