پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران: معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست: کاهش آلودگی دریای خزر منوط به همراهی کشورهای همسایه این دریاست در غیر این صورت باید عطایش را به لقایش بخشید.

دریای خزر با طول تقریبی ۱,۲۰۰ کیلومتر، عرض متوسط ۳۲۰ کیلومتر، حداکثر عمق ۱۰۲۵ متر، عمق متوسط ۳۲۵ متر و مساحت ۴۳,۸۰۰ کیلومتر مربع به عنوان بزرگترین دریاچه جهان است. این دریا هم اکنون تبدیل به یکی از آلوده ترین دریاهای جهان شده است. این آلودگی ها شامل آلودگی های نفتی، خانگی، صنعتی و کشاورزی است.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست در این خصوص گفت: جهت جریان آب دریای خزر از سمت شمال غربی به جنوب شرقی است، همین جهت جریان و ژرفای زیاد آب در کرانه های ایران که باعث کندی جریان حرکت و منجر به تجمع انواع آلودگی های این دریاچه در سواحل ایران به میزانی بیش از کرانه های دیگر کشورها می شود.

کرباسی افزود: براساس گزارش وضعیت محیط زیست دریای خزر که توسط فاز سوم برنامه محیط زیست خزر تهیه شده چنانچه جمعیت ساحلی کشورهای حاشیه نشین دریای خزر معادل ۱۴ میلیون نفر فرض شود ایران ۷ میلیون نفر، روسیه ۳٫۵ میلیون نفر، آذربایجان ۳٫۵ میلیون نفر و دو کشور ترکمنستان و قزاقستان جمعیت کمتری دارند.

وی با اشاره به اینکه سهم آلاینده های منتشره به ازای سرانه جمعیت ساحل نشین در کشور ایران به مراتب کمتر از آذربایجان و روسیه است، تصریح کرد: ضمن آنکه حجم نفت ریخته شده به دریای خزر از کشور آذربایجان موجب آلودگی نفتی در دریای خزر و سواحل این دریا شده است. این آلاینده ها حیات آبزیان دریای خزر را به خطر انداخته و میزان اکسیژن آبها را کاهش داده است.

وی توضیح داد : سهم ایران در آلودگی دریای خزر ۱۲ درصد است و بیشترین سهم در آلودگی های این دریای بسته مربوط به جمهوری آذربایجان و روسیه است.  آلودگی های ایجاد شده توسط ایران شامل فاضلاب های خانگی، تجاری، کشاورزی و صنعتی است و سهم ایران از نظر آلودگی نفتی دریای خزر صفر است.

بررسی ها نشان می دهد بیشترین میزان آلودگی ایجاد شده از سوی سواحل ایران مربوط به فاضلاب های خانگی است به عبارتی سه پنجم از سهم ۱۲ درصدی ایران مربوط به فاضلاب های خانگی است.

کرباسی ادامه داد: کشور آذربایجان با تولید ۹۱۴ هزار بشکه نفت در روز یکی از تولید کنندگان نفت دریای خزر محسوب می شود که تاربال های ایجاد شده در سال ۱۳۸۶ و ۱۳۹۱ با منشأ چاه های نفتی کشور آذربایجان در دو مرحله سواحل کشور را آلوده کرده درسال گذشته نیز ۲۵ میلیون تن تاربال (گلوله های نفتی) از ۱۰۰ کیلومتر سواحل آلوده در ایران جمع آوری شد.

معاون دریایی سازمان حفاظت محیط زیست خاطرنشان کرد: میادین نفتی آذری، گیونشلی، چیراگ، آبشرون، نخجوان، موگان دنیز و همچنین صنایع sumgait و پالایشگاه های نفت و کارخانه های پتروشیمی باکو از منابع آلوده کننده دریای خزر هستند.

آلودگی میکروبی و شیمیایی در دریای خزر به حداکثر خود رسیده است

پیمان فقیه نوبری کارشناس محیط زیست نیز در این خصوص گفت: با توجه به محدود بودن خودپالایی دریا و عدم ارتباط مستقیم دریای خزر با دریاهای آزاد، آلودگی میکروبی و شیمیایی در این دریا به حداکثر خود رسیده است.

وی افزود: باید با آزادسازی حریم دریاها تا شعاع موثر بر آن، کیفیت آب رودخانه ها و کانال ها، بندرگاه ها و چاه های نفت سایر کشورها به صورت مداوم تحت پایش قرار بگیرد و با سختگیری در اجرای معاهدات منطقه ای و بین المللی و ایجاد بستر فرهنگی با همراهی و هماهنگی کشورهای همسایه نسبت به کاهش آلودگی در این دریا تلاش کرد در غیر این صورت در آینده نزدیک حتی شنا کردن در این دریا هم امکان پذیر نخواهد بود چه رسد به استفاده از فرآورده های دریایی آن.

0

-5