پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران: بیابان زایی در کنار دو چالش تغییر اقلیم و کمبود آب شیرین به عنوان سه چالش مهم جامعه جهانی در قرن ۲۱ محسوب میشود. به همین منظور سازمان ملل متحدد کمیته ای بین الدول جهت تدوین کنوانسیون بین المللی مقابله با بیابان زایی راه اندازی نمود و این کمیته پس از ۳ سال طی جلسات مختلف سرانجام در ۱۷ ژوئن (برابر با ۲۷ خرداد) ۱۹۹۴ کنوانسیون بین المللی مقابله با بیابان زایی (UNCCD) را تاسیس نمود.
بر همین اساس ۱۷ ژوئن برابر با ۲۷ خردادماه به عنوان روز جهانی مقابله با بیابان زایی نام گذاری شد.
شعار روز جهانی مقابله با بیابان زایی ۲۰۱۴ اینگونه انتخاب شده است:
زمین به آیندگان تعلق دارد آنرا در مقابل تغییر اقلیم حفظ کنیم Land Belongs to the Future – Let’s Climate Proof it
کنوانسیون بین المللی مقابله با بیابان زایی به منظور جلب مشارکت جهانی در جهت معکوس نمودن پدیده بیابان زایی، تصویب قوانین الزام آور و توافقات بین المللی و تشویق دولت ها و مردم در راستای کاهش اثرات خشکسالی، ریشه کن نمودن فقر و انجام فعالیت های توسعه ای سازگار با محیط زیست تاسیس گردید.
بیابان زایی چیست؟
بیابان زایی تخریب سرزمین به معنی کاهش یا از دست رفتن توان تولیدی یا اقتصادی اراضی دیم، مرتع، چراگاه، جنگل، بوته‌زار در مناطق خشک، نیمه خشک و خشک نیمه مرطوب می باشد.
عوامل موثر در بیابان زایی
- بهره‌برداری بیش از حد از منابع آب و خاک از طریق فعالیت‌های کشاورزی
- چرای بیش از حد دام
- قطع درختان و جنگل‌زدایی
- آبیاری و زهکشی نامناسب
- تغییرات اقلیمی
- بروز سیلاب‌های شدید
- خشکسالی های متناوب
آثار و پیامد‌های بیابانزایی
فرسایش خاک ناشی از باد و یا آب
از بین رفتن پوشش گیاهی (بخصوص گونه‌های بومی هر منطقه)
افت کمی و کیفی آبهای زیر زمینی و خشک شدن قنات‌ها
سبز نشدن بذرها در چندین مرحله بذرپاشی
بلند شدن گرد و خاک زیاد از یک منطقه
کم شدن میزان بارندگی
از بین رفتن یا کوچ حیات وحش
کاهش حاصلخیزی خاک و افت توان تولید زمینهای کشاورزی
هجوم ماسه‌های روان و خسارات ناشی از آن
بیکاری، گرسنگی و گسترش فقر
مهاجرت
با چهار گام کوچک می توانیم مسیر تاریخ را تغییر دهیم
خانم مونیک باربو، دبیر اجرایی کنوانسیون مقابله با بیابان زایی سازمان ملل متحد به مناسبت روز جهانی مقابله با بیابان زایی سال ۲۰۱۴ در پیامی گفت: ما می توانیم با چهارگام کوچک، مسیر تاریخ را تغییر دهیم.
اول مانع از تخریب مناطق بیشتر شویم چرا که اکوسیستم های سالم مسیر طبیعی حفاظت ما در مقابل بلایای طبیعی هستند لذا باید احیا و بهبود اراضی تخریب شده را در مقیاس بزرگ در اولویت برنامه ها قرار دهیم. این امر موجب به حداقل رسیدن اثرات منفی بر اراضی شده و امکان بازیابی توان طبیعی از دست رفته آنها را فراهم می آورد.
دوم به شکل جمعی در مقیاسی جهانی موضوع سرزمین و اراضی را در دستور کار جهانی سازگاری و انطباق با تغییر اقلیم قرار دهیم. این مهم تحقق یافتنی است زیرا تمام ۱۶۹ کشوری که تحت تاثیر تخریب سرزمین و خشکسالی قرار دارند، عضو کنوانسیون تغییر اقلیم نیز هستند.
سوم تعیین اقدامات مشترک با اهداف و شاخص های مشخص که انگیزه لازم را برای تبدیل این آرزو به واقعیت بوجود آورد و نهایتا ایجاد سازوکارهای لازم به منظور توانمندسازی جوامع آسیب دیده جهت رویارویی با بدترین فشارهای اقلیمی که ممکن است در آینده رخ دهد.
بیابانزایی در ایران
کنوانسیون بین المللی مقابله با بیابان زایی در تاریخ ۱۳۷۵/۱۰/۹ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و ایران سومین کشور امضا کننده و یکی از ۱۹۱ کشور عضو این کنواسیون می باشد.
هر سال ۱۰۰ هزار هکتار به بیابانهای کشور افزوده میشود
بر اساس اعلام رئیس سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور، ۱۰۰میلیون هکتار از عرصه‌های کشور به‌دلیل کاهش سطح آب سفره‌های زیرزمینی و شور و قلیایی شدن آن و نیز کاهش پوشش گیاهی در معرض بیابان شدن است.
همچنین معاون این سازمان به خبرگزاری مهر می گوید: برداشت بی‌رویه از سفره‌های آب زیرزمینی و برداشت بیش از حد خاک برای توسعه موجب شده که سالانه حدود ۱۰۰هزار هکتار در کشور بیابانزایی داشته باشیم.
پرویز گرشاسبی همزمان با روز جهانی مقابله با بیابانزایی می گوید که بی توجهی به مدیریت جامع حوضه‌های آبخیز مهمترین علت بیابانی شدن اراضی در سالهای اخیر بوده است. گرشاسبی با بیان اینکه طبق برنامه ۵ ساله پنجم سالانه باید ۵۰۰ هزار هکتار از کانون‌های تولید ریزگرد در کشور مهار شوند گفت که سال گذشته به دلیل تامین نشدن اعتبارات تنها ۲۰ هزار هکتار از این کانون‌ها با همکاری وزارت نفت در خوزستان مهار شده است.
در حال حاضر از ۱۶۴ میلیون هکتار مساحت کشور ۳۲ میلیون هکتار در محدوده‌های بیابانی قرار دارند که از این میزان ۷ میلیون و ۴۰۰ هزار هکتار کانون‌های بحرانی هستند.
+105-2
Loading ...
متاسفانه عدم مدیریت صحیح بر روی منابع آبی و البته بهره برداری بدون ضابطه و اندیشه باعث نابودیه منابع طبیعی کشور شده و دیر زمانی نخواهد گذشت که ایران با قحطی مواجه خواهد شد
با این تعداد دام در کشور و چرای بی رویه اگر تغییر رویه ندهیم پس از ۳۰ تا ۴۰ سال و حتی کمتر دیگر مرتعی نخواهیم داشت و البته به دنبال آن دامی نخواهیم داشت حماقت کافیست
سیل اخیر در شمال کشور ۹۲ میلیارد تومان خسارت وارد کرده آیا استفاده بی رویه از جنگلها با قطع درختان و چرای بی رویه واگذاری منابع طبیعی و تغییر کاربری اراضی ملی و خصوصی آنقدر ارزش داشت که امروز شاهد چنین خسارتی از یک سیل باشیم خسارت سیل اخیر به حدی بود که مسئولان قضایی کشور هم اعلام خطر کردند
یکی از عواملی که بیابانزایی را تشدید میکند الودگی مواد شیمیایی و خصوصا استفاده بیش از حد از سموم و کودهای شیمیایی در کشاورزیست که باعث الودگی آب و خاک شده و رشد و نمو و پویایی خاک و به دنبال آن فرسایش خاک را به دنبال خواهد داشت این از مواردی هست که کمتر به آن پرداخته شده
تا وقتی سازمان جنگلها و مراتع نگاهی صرفا برای بهره برداری داشته و بعد از آن دیدگاه حفاظتی داشته باشد نمیتوان زیاد امیدوار بود
تا وقتی نمایندگان ملت به دنبال فروش منابع طبیعی کشور به پیمانکاران و طلبکاران دولتی باشند نمیتوان امیدی داشت
پر طرفدار
21 
1
جناب شکیبایی
آخرین جمله شما به حق”کلام الملوک، ملوک الکلام” می باشد. تا افرادی آگاه، و هر چند انگشت شمار، وجود دارند فریبکاری در عرصه منابع طبیعی چندان آسان نخواهد بود.
جناب دوست
منابع طبیعی کشوری چون انگلستان به بهای ابرقدرتی این جزیره مه آلود از میان رفت. جنگل های بلوط کهنسال قطع شدند تا ناوگان جنگی و بازرگانی بریتانیا پادشاه هفت دریا گردد، جنگل های دیرین کاج کالدونیایی اسکاتلند نابود شد تا فلزکاری بریتانیا آنگونه بازارهای جهانی را اشباع نماید که چاقوی راجرز ساخت منچستر حتی در ایران درگیر جنگ های خونبار داخلی قرن هژدهم شهره گردد. گرگ و سیاه گوش و خرس نابود شدند تا از قرن سیزدهم میلادی صنایع نساجی و بافندگی انگلستان شروع به بالیدن نمایند و در نیمه دوم قرن نوزدهم کارخانه های”شالبافی کرمان و کرباس بافی اصفهان و مخمل کاشان” به دلیل عدم رقابت تعطیل گشته و بازرگان ایرانی با نام هایی با پسوند”چی” پادو و دلال شرکت های بیگانه گردند.
برای احیا گوشتخواران می توان سیاه گوش را از آلمان وارد نمود، امکان دارد بجای گوزن سرخ اسکاتلندی از نمونه های فرانسوی استفاده نمود ولی با نابودی جنگل بکر بیشتر زنجیره های یک زیستبوم برای همیشه و حتی با ایجاد جنگل دست کاشت از میان می روند.
بسیاری از خلنگزارهای اسکاتلند و تپه های مرزی مرتفع و زمردین میانه انگلستان و ویلز در واقع پس از پایان آخرین دوران یخبندان و پس رفت یخچال ها پوشیده از جنگل بوده و اگر این کشور در موقعیت جغرافیایی ویژه ای قرار نداشت به دلیل جنگل زدایی و فرسایش خاک همپایه جزیره ایستر و هاییتی برشمرده می شد.
انصاف دهید!
بریتانیا به چه بهایی بسیاری از ارزش زیگونگی و غنای طبیعی خویش را از دست داد و ما با چوب حراج زدن بر جنگل و غارت آب های زیرمینی و مماشات با فلان چوبدار به عنوان”چکیده بوی نان تازه و بع بع کوسفند و حوض خانه مادر بزرگ” چه جایگاهیی در انتظارمان می باشد؟
پر طرفدار
9 
0
درود آقای مهران و باز هم مطلبی تامل انگیز و مثال زدنی از شما ممنون
از حق نگذریم آنچه که دیده بان دلسوز و عزیز امروز نگاشته اند هم عالی و بی نظیر بود نگاه به مناسبتهای زیست محیطی از طرف دیده بان بسیار موثر و جای تشکر ویژه داره
خیلی مخلصم دیده بان
پر طرفدار
5 
0
آفرین مسعود خان به نکات خوبی اشاره کردی.
پر طرفدار
4 
0
مسعود جان اکثر مردم محلی علت کاهش جمعیت چهارپایان را، مرگ در اثر خوردن علوفه های سمپاشی شده کشاورزی میدانند و بیراه هم نمیگویند.
پر طرفدار
5 
2
درود آقای منصوری به نکته درست و دقیقی اشاره کردین
سموم و کودهای شیمیایی همان بیماریها و عوارضی که برای ما دارن برای حیوانات هم به ارمغان میارن به خصوص بر روی قدرت باروری حیوانات چه جنس نر و چه ماده و البته این سموم و کودهای شیمیایی به خصوص در مورد پرندگان و خصوصا در مزارع دیم باعث مرگ مستقیم حیوانات میشه
پر طرفدار
5 
0
قطعا این موضوع در مورد پرندگان نیز صدق میکند
من به شخصه فکر میکنم آمار جمعیت خوب وحوش در استانهای کویری که از زمینهای کشاورزی دور هستند، با این موضوع بی ارتباط نیست.
موافقم / مخالفم
2 
1
مگه سمدارانی مثل کل و بز میان تو مزارع چرا میکنن؟ علت اصلی همون شکار هست کماکان
موافقم / مخالفم
1 
1
بله داریوش خان در بعضی از مناطق شکار ممنوع و آزاد که زمین کشاورزی در زیستگاه چهار پایان وجود دارد کل و بزها و قوچ و میشها بعضی مواقع در شبهای مهتابی و یا سپیده صبح برای چرا وارد زمینهای کشاورزی شده و جو و گندم و .. میخورند، همینطور در برخی از مناطق حفاظت شده زمینهای کشاورزی در دامنه کوهها قرار دارد.شکار بی رویه و ماده و بره کشی نیز یکی از علل کاهش جمعیت چهارپایان میباشد.
موافقم / مخالفم
1 
0
خدا رو شکر امروز تا الان خبر ناراحت کننده ای درباره کشتار محیط زیست نداشتیم خدا کنه همش همینطور باشه
موافقم / مخالفم
2 
1
نمیدونم چرا اینجور خبرها که پرداختن بهش بیشتر از خیلی مسایل میتونه به بهبود محیط زیست کمک کنه طرفداراش و مخاطباش انقدر کمند!
انگار فقط دوست داریم یه جا یه متخلفی پیدا شه که شروع به حمله کنیم.
عده ای فقط مخالف شکارند. مخالف و مخالف..
از حفاظت محیط زیست مخالفت هاش رو دوست دارند. نه دیدگاهی, نه راهکاری, نه تحلیلی و نه فکری..
از دیده بان ممنونیم که علی رغم کم توجهی به این نوع تاپیک ها باز هم برای افزایش سطح آگاهیمان اینگونه اطلاع رسانی میکنه.
پر طرفدار
14 
3
درود بر دوست عزیز. کاملا با شما موافقم.مقوله شکار تنها جزیی از محیط زیست میباشد، متاسفانه اکثر کاربران این سایت مهمترین عوامل تخریب محیط زیست را نادیده گرفته و فقط به مرگ بر شکارچی می اندیشند، ای کاش مشکل فقط شکارچی باشد.
پر طرفدار
5 
0
چون کاری به اون صورت از دستمون بر نمیاد در این مواقع اینجور چیزها کار دولتهاست که خودت میدونی دولتها خودشون از میان پارک ملی جاده میزنن و یا معدنکاوی میکنن که تازه هیچ چیزیش هم به مردم نمیرسه از این معدنها
معدن اصلی و تمام نشدنی همین حیات وحش هستن
اگه دولت به خود من امکانات و هزینه میداد حاظرم سالی دهها هزار نهال تولید کنم و جنگلکاری کنم آیا این کار رو میکنه؟ نه
پر طرفدار
6 
0
برادر بزرگوار
داریوش
تا وقتی من و شما که در مورد جزیی از مشکلات محیط زیست دشمنی کنیم و بر سر مقوله شکار اری یا نه بجنگیم , تاراج کنندگان اصلی با خیال راحت به تخریب خود ادامه میده.
ضمن اینکه اگر توجه بفرمایید شکارچیان برای عدم تخریب زیستگاه و جلوگیری از بیابان زایی دغدغه دارند. نگرانند چراکه طبیعت رو با پوست و گوشت و خونشون حس میکنن.
باور این حس برای کسانی که شکار یا ماهیگیری یا سبزی چینی در طبیعت (به اندازه رزق یک روز) نکرده باشد بسیار سخته.
موافقم / مخالفم
2 
0
از نمایندگان محترم مجلس عاجزانه درخواست داریم که در راستای مقابله با بیابان زایی به مراتب بیشتر از گذشته با جهانیان هماهنگ شده و از اجرای طرحهایی که با مفاد این کنوانسیون مستقیم و غیر مستقیم در تعارض آشکار است جلوگیری نموده و به منظور جلوگیری از نابودی بیشتر جنگلها و مراتع و منابع آبهای زیرزمینی با در اختیار قرار دادن بودجه های چندین برابری به سازمان محیط زیست کشور شرایط خروج از بحرانهای چند جانبه زیست محیطی را که در حال حاضر با آن مواجه هستیم فراهم نماید.
تنها در سایه تصمیم گیری های کارشناسانه و آینده نگرایانه منطبق با مفاد کنوانسیون های جهانی می توان بر مشکلات فائق آمد.
ما یک زمین بیشتر نداریم و ایران هم جزئی از همان زمین است.
پر طرفدار
7 
0
واقعا جای بسی تاسف است …. سرزمینی مانند ایران که از ثروتهای بیکران خدادادی اعم از نفت و گاز و معادن بیشمار آهن و مس و طلا و ذغال سنگ وووووو…. صدها موهبت دیگر برخوردار است … تنها بخاطر سوء مدیریت دچار اینگونه بلایا شود، که معاون سازمان جنگلها و مراتع بیایند عنوان کنند بخاطر تامین نشدن اعتبارات لازم نمیتوانیم جلوی این هجمه عظیم را بگیریم و متاسفانه باید بنشینیم و تماشا کنیم تا در آینده ای نه چندان دور جنگلها، مراتع و درکل اراضی دارای پوشش گیاهی کشور عزیزمان تبدیل به بیابان و صحراهای خشک شود … ایکاش از ابتدا جغرافیای کشورمان شبیه عربستان خشک و بی آب و علف و برهوت بود حداقل دیگر اینهمه حرص نمیخوردیم….
دریغ….دریغ….و تاسف از اینهمه بی مبالاتی و سوء مدیریت….
پر طرفدار
8 
1
گزارش هایی همچون سفرنامه می تواند دیدگاه جالبی از طبیعت ایران در گذشته هایی نه چندان دور نمایان سازد.
ketabnak.com/comment.php?dlid=58376
سفرنامه خراسان و سیستان در ۴۷۷ صفحه نزدیک به ایام زندگی ما نوشته شده است، چیزی در حدود صد سال قبل، نزدیک به اواخر حکومت ناصرالدین شاه در ایران و اواسط حکومت امیر عبدالرحمن خان در افغانستان، این کتاب وقتی نگارش یافته است که دیگر هرات به موجب قرارداد پاریس از ایران جدا شده است. مرو ، بخارا، تاشکند و خوارزم یعنی از سرچشمه سیحون و جیحون تا کناره های خزر از دست رفته است، یعنی در ظرف سیزده سال از سلطنت ناصرالدین شاه قسمت های بزرگی از سرزمین کهنسال ما از سرزمین تاریخی خود مجزا گردیده است.
نویسنده کتاب ماموریت داشته مرزهای بین افغانستان و روسیه را تعیین کند. وی از طریق جنوب خراسان به سیستان سفر می کند، مرز افغانستان با سیستان را مورد مطالعه قرار می دهد و ….
پر طرفدار
8 
0
جناب مهران
ممنونم از لطف شما و اینکه منابع ارزشمندی رو در اختیار همه میگذارید…
موافقم / مخالفم
2 
0
مساحت جنگل های ایران بر مبنای آخرین اطلاعات و داده های ماهواره ای به میزان ۸ میلیون هکتار طی ۳۵ سال اخیر کاهش یافته است.
سوال ساده ای که به ذهن خطور میکند اینست که چگونه است که ژاپن بادارا بودن ۱/۱۲ از مساحت ایران و بیش از ۱۲۱ میلیون نفر نفوس غالبا متمدن اما سنتگرا!! %۶۰ از مساحت اش با وجود بمباران اتمی از جنگل پوشیده است، آنگاه ما بر سر شاخ نشسته ،بن میبریم!
وقتی ما در مدیریت نوار باریک سبز در شمال اینچنین در مانده ایم و با اندک باران دوران خشکسالی، کمیته های بحران، امدادهای رنگارنگ و غالبا بیحاصل ولی پرطمطراق، بصورت ناگهانی یا خودجوش تشکیل میدهیم، صحبت از مدیریت جهانی چه محلی از اعراب خواهد داشت؟!!
وقتی که بیش از %۸۵ از نوار ساحلی خزر در تصرف نهادها، ارگان ها، سازمانهای ریز و درشت که تنها فلسفه وجودی آنها در این محدوده ها تنها گذران چند روز تعطیلی پراکنده در سال یا برگزاری سمینارهای رنگارنگ غالبا بی سرانجام است، تو خود حیث مفصل بخوان از این مجمل!……
پر طرفدار
4 
0
جنابان آقایان شکیبایی و دوست گرامی
این کتاب مرتبط با محیط زیست نیست ولی گمان دارم نکات و اشارات موجود در آن در بیشتر موارد کارایی داشته باشد:
ketabnak.com/comment.php?dlid=56787
از متن کتاب چهار سال در وزارت علوم و تحقیقات و فناوری، دیگر کتاب نویسنده
واضح است وقتی فلان دستور رئیس جمهور، که باید ده روزه اجرا شود، کلاً فراموش میشود، یک مدیر یا کارشناس سازمان مدیریت هم جرأت میکند دستور دولت را اجرا نکند. تنبیهی در کار نیست. گوش مالی در کارنیست. نظارتی در کار نیست. مدیران حرفهای خود را جدی نمی گیرند. ارتباط میان حرف و عمل وجود ندارد. هر حرفی می زنیم و هر کاری هم میکنیم. نه حرفمان به عملمان می آید و نه عملمان به حرفمان. بی خودنیست یک کارشناس سازمان مدیریت در مورد طرح رصدخانه ملی کشور، مصوب دولت، گفته بود: ببین این پرونده را که دستور رئیس جمهور روی آن است، اگر بخواهم جایی گمش میکنم که هیچ کس ردی از آن نیابد.
این ظاهراً رفتار متعارف اداری ما است. من اگر رئیس آن کارشناس بودم کاری میکردم که دیگر ردّی از آن کارشناس در هیچ جای دولتی نباشد. اما ظاهراً همه این رفتارها را تحمل میکنیم. درد آن را ملت میکشد. دردبی تدبیری و تساهل مذموم اجرایی مدیران را.
پر طرفدار
6 
0
من فکر می کنم اگر هر کدام از ما که تو این سایت هستیم و نظرات خود را می گوییم فقط یک درخت بکاریم به محیط زیست خیلی کمک کردیم.
با توجه یه از بین رفتن درختان و ساخت شهرکهای اقماری اطراف تهران دیدن طوفانهای وحشتناک چند روز قبل در آینده عادی میشه.
ظاهرا این طوفان از بیابانهای شمال اصفهان شروع شده بود. اگر درختهایی در این بیابان بود احتمال بلند شدن این خاک خیلی کمتر بود.
ما با از بین بردن درختان و محیط زیست اولین و بزرگترین آسیب را به خودمان و نسل انسان می زنیم.
چند نفر در این طوفان زخمی و کشته شدند. این تعداد در آینده با این وضعیت بسیار بیشتر خواهند شد و طوفانها وحشتناک تر
پر طرفدار
5 
0
پول و امکانات میخواد
باید توی ایران کارخانه های تولید نهال به طور گسترده احداث بشه با کاشتن سالی ۲ میلیون نهال که بعدا یک و نیم میلیونش هم قطع میشه درد ما درمون نمیشه باید سالی دستکم یک میلیارد نهال تولید بشه که این شدنیه اگه دولت بخواد
باید کاری کنیم که از بالای نقشه که نگاه کنیم رنگ ایران از خاکی و قهوه ای به سبز تبدیل بشه بیشتر مناطق جنوبی ایران با وجود خشکی هوا سطح آبهای زیرزمینی بالاس و درختان به جز دوران نهالی نیازی به آب ندارن و درختانی هست که حتی در دوران نهالی هم نیازی به آبیاری ندارن و بسیار مقاوم هستن و اگر به طور انبوه درختکاری بشه این جنگلها حتی قادرند مساحت خودشون رو در مناطق خشک هم افزایش بدن یه نمونه نسبتا خوب درخت کونوکارپوس هست که بسیار درخت مقاومی به خشکی و شوری هست و رشد وحشتناک و علف هرز گونه ای هم داره و چند سالی هست که تمام استانهای جنوبی رو به زیر سلطه خودش برده و داره تمام رقبای بومی رو کنار میزنه که البته باید گونه های بومی رو هم حفظ کرد
موافقم / مخالفم
1 
0
بهدر رفتن آب با این خشکسالی که در پیش است مهمترن مسئله است که در بخش کشاورزی با ۹۲ درصد و مهمترین مصرف کننده آب در کشور بشمار میرود.
بیش از ۸۰ درصد منابع آب به دلیل عدم استفاده از تکنولوژی های پیشرفته آبیاری در بخش کشاورزی هدر میرود.
مصرف آب در کشور بر خلاف الگوی مصرف استاندارد جهانی از وضعیت خوبی برخوردار نیست. بطوری که بر اساس آمار اعلام شده مصرف آب در ایران ۷۰ درصد بیشتر از الگوی جهانی است.
پر طرفدار
6 
0
دوستان کرامی یکی از تیترهای اصلی روزنامه باختر جاب کرمانشاه بتاریخ ٢٩ خرداد این است : “حفر هفت هزار سوراخ بر بیکر زمین بی دفاع استان ما ” در متن خبر بعد از اشاره به نزدیک شدن دهمین سالکرد حضور ریزکردها در جو استان و نیز تغییرات اقلیمی مانند خشکسالی و کم بارشی به مشکل تأمین آب این استان مرزی کشور برداخته شده است در ادامه از قول مدیر عامل شرکت آب منطقه ای استان کرمانشاه از وجود هفت هزار حلقه جاه غیر مجاز در نقاط مختلف این استان خبر میدهد و از اقدام برای بر کردن دو هزار حلقه از این جاه ها در سالهای اخیر سخن کفت
این وضع موجود در استان کرمانشاه است در سایر نقاط کشور نیز با تفاوتهایی همین وضعیت احتمالا برقرار است که ناشی از بیکیری سفت و سخت راهکار خودکفایی محصولات کشاورزی به هر قیمت و به شیوه غیر اصولی و با اصرار بر عدم استفاده از روشهای استاندارد و علمی تجربه شده جهانی بود افراط در سد سازی و تغییر کاربری زمینها در ابعاد وسیع و فشار بیش از حد به ظرفیت آب و خاک کشور و موارد دیکر که از سوی کارشناسان اعلام شده است و این اقدامات همانطور که در مطلب دیده بان آمده همان عواملی است که زمینه ساز رشد سریع بیابان زایی در کشور شده است امری که هم برای جمعیت فعلی کشور و هم نسلهای آینده عواقب ناکواری در بی دارد بزرکمهر حکیم کفته همه جیز را همکان دانند می توان به این سخن عالمانه اضافه کرد که همه جیز را همکان دارند هیج کشور و ملتی در دنیا نمی تواند خود را بی نیاز از دانش و داشته های بقیه جهان بداند همه کشورهای جهان نیاز به انتقال دانش و تجربه و تکنیک و کالا ها و محصولات یکدیکر دارند این انتقالات و تبادلات که خود باعث مراودات فرهنکی و اجتماعی خواهد شد علاوه بر اینکه زمینه ساز حل مشکلات و معضلات موجود کشور از جمله در عرصه آب و خاک و بیابان زایی خواهد شد هم جنین عامل ارتقای دانش متخصصین ماست و موجب رشد آکاهی عامه مردم در باره اهمیت حیاتی حفاظت آب و خاک و منابع طبیعی کشور در زندکی خود و فرزندان شان نیز می باشد خوشبختانه دولت در این مسیر کام برمی دارد ضروری است از این حرکت که بایه و بنیان هر اقدام اساسی دیکر در جهت حل مشکلات و بیشرفت کشور است حمایت کرد
پر طرفدار
4 
1
با سلام
به نظر من مدیران محترمه کم تجربه و ناکار بلد در بخشها و قسمتهای اجرایی باعث این چنین رویدادهای هستند از خاک و غیره هیچ اطلاعی ندارن
دادن جوازهای بیشمار جهت چاهای عمیق و نادیده گرفتن قطع درختان ووووو خیلی از مسائل دیگر باعث روز بروز بیشتر شدن بیابانها میشویم
به امید روزهای خوب و بهتر برای ایران باستان
موافقم / مخالفم
2 
0
سلام. تا سرمان به سنگ نخوره به فکر درمانش نیستیم لطفا کمتر از نمایندگان مجلس در خواست بکنید تمام نمایندگان مجلس کدامشان متخصص بیابان یا کشاورزی هستند تا کم هم به این فکر باشند متاسفانه همه آنها رشته و تخصص دیگری دارند و اصلا اطلتعی از اوضاع بیابان ندارند. بیشتر دیدگاههای خودمان را بگوییم. تا زمانیکه کسانیکه در روستاه ها کشاورزان و دامداران بدنبال آب اند و کسانیکه در شهر هست ساعته در حمام دوش را باز میزارند نمیشه هیچ کار مفیدی انجام داد.
موافقم / مخالفم
0 
0