پایگاه خبری دیده بان محیط زیست ایران (iew): سازمان ملل متحد اخیرا گزارشی تکان دهنده از وضعیت طبیعت و تنوع زیستی را با عنوان «خلاصه ارزیابی جهانی برای سیاستگذاران» (Global Assessment Summary for Policymakers) منتشر کرده است.
این گزارش ۱۸۰۰ صفحه ای توسط ۱۴۵ متخصص از ۵۰ کشور جهان پس از سه سال تحقیق و بر اساس ۱۵ هزار منبع علمی معتبر توسط توسط هیات سیاسی-علمی بین دولتی تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم (ipbes) تدوین شده است.
بر اساس این گزارش خطراتی که در حال حاضر طبیعت و تنوع زیستی زمین را تهدید می کند بی سابقه بوده و روند انقراض گونه ها سرعت گرفته است.
این گزارش به ما می گوید که برای ایجاد تغییر در روند نابودی زمین خیلی دیر نیست، اما اگر ما همین حالا در هر جایگاهی از محلی تا جهانی تلاش خود را برای تغییر شروع کنیم.
در اینجا به چکیده ای از نکات کلیدی و بسیار مهم این گزارش اشاره می کنیم.
بر اساس این گزارش:
- نابودی تنوع زیستی به اندازه تغییرات آب و هوایی زندگی بشر را تهدید می کند.
- ۸۰ درصد از اهداف توسعه پایدار مربوط به فقر، گرسنگی، بهداشت، آب، شهرها، آب و هوا، اقیانوس ها و … با حفظ تنوع زیستی و اکوسیستم ها ارتباط مستقیم دارد. بنابراین از دست دادن تنوع زیستی تنها مسئله محیط زیستی نیست بلکه یک معضل اقتصادی، امنیتی، اجتماعی و اخلاقی به شمار می رود.
- در حال حاضر یک میلیون گونه جانوری و گیاهی در خطر انقراض هستند.
- حداقل ۶۸۰ گونه مهره دار از قرن شانزدهم به بعد منقرض شده اند.
- ۴۰ درصد از دوزیستان ۳۳ درصد از پستانداران دریایی، یک سوم صخره های مرجانی و ۱۰ درصد حشرات در معرض نابودی هستند.
- پنج عامل اصلی نابودی تنوع زیستی عبارتند از ۱) تخریب و تغییر کاربری اکوسیستم های طبیعی ۲) بهره برداری مستقیم از گونه ها(صید و شکار) ۳) تغییرات اقلیمی ۴) آلودگی و ۵) گونه های مهاجم
- از سال ۱۹۸۰ تاکنون انتشار گازهای گلخانه ای دو برابر شده است.
- در حال حاضر تغییرات اقلیمی با افزایش درجه حرارت زمین به میزان حداقل ۰/۷درجه سانتی گراد تمامی ارکان طبیعت از اکوسیستم ها تا ژنتیک موجودات زنده را تحت تاثیر قرار می دهد.
- علی رغم تلاش ها و پیشرفت های جهانی برای سیاست گذاری و هدف گذاری در راستای حفظ طبیعت، این اهداف برای دستیابی به استفاده پایدار از طبیعت با مسیرهای فعلی به هیچ عنوان میسر نمیشود.
همچنین این گزارش به نکات کلیدی دیگری نیز بشرح زیر اشاره می کند:
۷۵ درصد از مساحت زمین و ۶۶ درصد از محیط های دریایی بواسطه اقدامات انسانی دستخوش تغییر کابری و تخریب شده اند.
بیش از یک سوم سطح زمین و حدود ۷۵ درصد از منابع آب شیرین زمین هم اکنون به تولید محصولات کشاورزی و دامداری اختصاص دارد.
حجم تولید محصولات کشاورزی از سال ۱۹۷۰ تاکنون ۳۰۰ درصد افزایش یافته است. همچنین برداشت چوب خام از جنگل ها ۴۵ درصد افزایش یافته است.
تخریب زمین بواسطه فعالیت های انسانی، بهره وری ۲۳ درصد از سطح زمین را کاهش داده است.
۱۰۰ الی ۳۰۰ میلیون نفر در جهان در معرض خطر سیل و طوفان ناشی از تخریب زیستگاه های ساحلی و جنگلی هستند.
در سال ۲۰۱۵ حدود ۳۳ درصد از ذخایر ماهیان دریاها صید شده است.
سکونت گاه های شهری از سال ۱۹۹۲ بیش از دو برابر افزایش یافته است.
آلودگی پلاستیکی از سال ۱۹۸۰ تاکنون ۱۰ برابر افزایش یافته است.
سالیانه حدود ۳۰۰ الی ۴۰۰ میلیون تن فلزات سنگین، حلال ها، لجن سمی و سایر ضایعات صنعتی در آب های آزاد تخلیه میشوند.
لینک صفحه مربوط به گزارش در سایت سازمان ملل
0-11
Loading ...
اگر کشورهای صنعتی مانند چین ، آمریکا ، هند
فعالیت های سالم تری داشته باشند ، زمین دوباره سبز خواهد شد.
پر طرفدار
14 
0
سلام دوستان
در ارتباط با ویرانی طبیعت و جنگل ها، شما را به خواندن مقاله ی بسیار مفید و پر از گواه های استوار خانم آرزو میرزاخانی در وبگاهِ «جنگلِ مظلوم» دعوت می کنم.
پر طرفدار
16 
0
محیط زیست به صورت شبانه روز و همیشگی و رایگان و بی منت از ما مراقبت می کند وخدماتی را به انسان ارایه می دهد که با تمام پیشرفت بشر و با صرف میلیارها دلار و استخدام هزاران کارگر و حتی طرحها و پروژهای عظیم قابل اجرا نمی باشد و اساسا قابل قیمت گذاری نیست. برای مثال گرده افشانی حشرات، کنترل تعداد حشرات توسط پرندگان و قورباغه و یگر جانداران، تنظیم تعداد پرندگان و جوندگان توسط پرندگان و گوشتخوران دیگر، جلوگیری از گسترش بیماریهای خطرناک مانند طاعون با خوردن موش و لاشه ها توسط کفتار و مانند آن، کاشت دانه توسط سنجاب، شخم زمین توسط گراز، نفوذ دادن آب به زمین و تغذیه چشمه ها و قنوات و جلوگیری از بروز سیل و فرسایش خاک و تصفیه شدن آب توسط جنگل و جلوگیری از پر شدن سدها و ایجاد مناظر زیبا و تفریحگاه، تولید اکسیژن و صدها سود شناخته و ناشناخته دیگر. یک مثال دیگر همین سیلهای امسال است که سدهای عظیم هم نتوانستند خیلی کمک کنند چون آنها با هدف خاص نظیر آبیاری و تولید برق و ایجاد درآمد درست شده اند و از زمستان با توجه به آگاهی نداشتن از مقدار بارشهای بعدی آب را نگه داشته بودند و جایی نداشتند که سیل را مهار کنند و کلی خسارت به بار آمد. اگر به این سیلها هم نگاه کنیم به صورت گل غلیظ و سنگین بوده که خسارت بارترند و همچنین نشانگر شسته شدن بخشی از عمق کم ده بیست سانتی خاک طبیعت کشورهستند؛ که برای تشکیل هر سانت آن صدها سال زمان نیاز است. در صورتی که اگر طبیعت و پوشش گیاهی سالم باشد کف جنگل با چوب برگ و خاک برگ و سرخس خزه، آب را در زمین ذخیره می کرند و به صورت چشمه های زلال و آب معدنی کم کم پس می دادند و آب رود به رنگ سبز و زلال در می آمد. حتی اقدامات آبخیز داری سازه ای هم بدون ترمیم پوشش گیاهی نمی توانند در درازمدت مفید باشند چه که هم هزینه هایی مانند تعمیر و یا داشتن متصدی که دریچه بند نگیرد و سرریز نکند دارند و همچنین کم کم با رسوبات پر شده و تاثیری نخواهند داشت. همچنین به علت استفاده از این آبها در بالادست با درختکاری و کشاورزی جدید، رودها مانند زاینده رود، کم آب و خشک می شود و چه بسا مسولین سدها آب گل آلود را به بی آبی ترجیح بدهند و اختلافاتی هم پیش بی آید. لذا اگر طبیعت کوه ها خاصه کوههای جنگلدار را حفظ کنیم علاوه بر ترمیم اکوسیستم غنی و پر از غذای آنها سیل و کم آبی و میلیاردها دلار خسارت سالانه آنها کمتر خواهد شد.
پر طرفدار
17 
0