2 دیدگاه

1. احمد می‌گوید:

   ۲۹ مرداد ۱۳۹۲ در t ۵:۵۰ ق.ظ

   خوب اینو کجای دلمون بزاریم حالا دوباره قسمت دیگه ای از محیط زیست البرز برمیدارن توش شهر میسازن حیوانات هم باید برن رو نک قله دماوند زندگی کنن

   پر طرفدار 6  0

   پاسخ دادن
2. م.کاظمی می‌گوید:

   ۵ شهریور ۱۳۹۲ در t ۳:۲۱ ب.ظ

   انچه راباید با امیدواری در انتظار ان بود این استکه : مسئولین ، دست اندرکاران وانها ئی که در رابطه با سرنوشت پایتخت نظر میدهند ، بلاخره و بتدریج متوجه شوند که اصولا” طرح “انتقال پایتخت ” انهم بعنوان راه حلی برای مشکلات تهران ، واقعا” عاری از منطق بوده ، در واقع نه تنها راحل مشکلات تهران نیست ، بلکه در صورت به اجرا در امدن جزئی یا کلی ان با مشکلات وسیعی روبرو خواهیم شد . این پیشنهاد بحدی از واقع گرائی وراه حلهائی که میباید برای مشکلات کلانشهری کشور- البته بالحاظ همه ویژگیهای ساختاری بخش شهری کشور – بدور استکه ، حتی طرح مداوم آن هم امری غیرمسئولانه وموجب اختلال در روند توسعه مسئله دار کشور خواهد شد . واقعا” جای تاسف بسیار است که تا چه حد پیشنهاد دهندگان انتقال پایتخت باشرایط موجود بخش شهری کشور که مشکلات شهری تهران ناشی از ان است ، بیگانه وباعرض پوزش بسیار دچار سطحی نگری اند . مسئله مهم وبسیار قابل تامل وتاسف، این استکه : تقریبا” تمام نظریاتی که مخالف ویا موافق با انتقال پیایتخت هستند ، با یکدیگر تفاوت ماهوی چندانی ندارند . در اکثریت قریب به اتفاق این پیشنهادها ، اظهارنظرها مسئله بگونه ای کاملا” انحرافی ویا بعضا” « وارونه » مطرح میشوند . یعنی نخست مسئلهء کاملا” بی پایه وفارغ از هرگونه پژوهش ومطالعه اصولی تحت عنوان ” انتقال پایتخت ” مطرح میگردد . بنوعی که باید گفت :نخست فیل جدیدی هوامیشود ! انوقت یکدسته انرا چنانکه مُد شده “مثبت ارزیابی!” نموده ودسته دیگر انرا خوب !؟ اما مشکل دانسته وبخاطر مشکلی پیشنهادء دست نگهداشتن دارند ! سروران گرام ، راه حل مشکلات تهران با انتقال پایتخت قابل رفع یا دستکم تعدیل هم نیست ! این پیشنهاد جدا” ره به ترکستان است ! مشکلات تهران مربوط به شرایطی اقتصادی اجتماعی وسیاسی ء بخش شهری یاسیستم وشبکه شهرهای کشوراست . نمیتوان بخش شهری کشور را رها نموده ، توجه مستدلی به ان نداشت ، به این توهم دچارشد که با انتقال پایتخت مشکلات تهران رفع خواهند شد . تهران با تمرکز مواجه است ، بسیار خوب ؛ این تمرکز نخست بعلت شرایط وویژگیهای ساختاریء مربوط به بخش شهری کشورکه فعلا” متوجه تهران است بوده ، و دوم اینکه تمرکز مورد بحث « ذاتی» این مرحله از توسعه کشور است . ذاتی بودن ان بدین معنی است که : هر اقدامی که در« تقابل» با ان باشد ، فرضا کلیه اقدامات واقعا” نه پخته ای که تحت عنوان تمرکز زدائی انجام شده ومیشوند ، مانند : پیشنهاد انتقال جزئی ویا کلی پایتخت ، تخلیه جمعیتی تهران ، مهاجرت معکوس (البته گوئی این یکی به تقلید از پولپوت است !) ساخت شهرهای جدید بدور از شهراصلی ودر نتیجه روی دست ماندن انها وغیره ، بعلت تقابل مذکور ، نیامده آنچنان دچار مشکلات وچه فکرمیکردیم چی شد ها خواهند گردید ، که مجریانش با پشیمانی تمام ازتصمیمات خویش روبروشوند . مسئله تعجب اور این استکه چرا علیرقم شکست های پی درپی در این زمینه ، دستگاه اجرائی باز هم این روالء به بن بست رسیده را ادامه میدهد ؟ شما خواننده محترم پاسخی برای این پرسش دارید ؟ ایا منافع خاصی در کار است ؟ شاید ! بنابراین ، راه حل را نه در تقابل با تمرکز مذکور بلکه در تعامل با کلیه روندهای تمرکزساز وهدایت ان درجهت تحقق سریع وسهل تراهداف توسعه عمومی کشور ، میبایست جستجو نمود . سایت « شهرسازی وتوسعه » از نقد متقابل سروران گرام صمیمانه سپاسگزار خواهیم بود

   موافقم / مخالفم 2  0

   پاسخ دادن