پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران: به گزارش خبرنگار مهر،  غار پراو در دوازده کیلومتری شمال‌ شرق شهر کرمانشاه در میان کوه طاق بستان و کوه بیستون قرار دارد و تا ۴۰ سال پیش بزرگترین غار عمودی دنیا به شمار می رفته و به همین علت لقب اورست غارهای جهان را به آن دادند. این غار به عنوان دومین اثر طبیعی ملی کرمانشاه توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایران به ثبت رسید. یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد غار پراو وجود دهانه آن در ارتفاع سه‌هزار متری از سطح دریا است که بالاترین سطح در بین تمام غارهای دنیاست.

عمق غار پراو ۷۵۱ متر و طول آن ۱۴۵۴ متر می‌باشد. این غار تعداد ۲۶ حلقه چاه دارد و عمیق‌ترین چاه آن، چاه شماره ۱۶ است که ۴۲ متر عمق دارد.

پیمایش در غار پراو به حدی مشکل و خطرناک است که تاکنون ۵ نفر از غارنوردان ایرانی در این غار جان خود را از دست داده‌اند. سعید امینی از اعضای تیم اعزامی باشگاه آزادگان مشهد یک از این افراد بود. امیر احمدی و ویکتوریا کیانی‌راد نیز از اعضای تیم اعزامی باشگاه کوهنوردی دماوند بودند که نتوانستند اجساد آنها از غار بیرون بیاورند و در جان‌پناه چاه شماره هجدهم در حفره‌ای گذاشته و درب آن را مسدود کردند.

خلیل عبدنکویی، کوهنورد و عکاس باسابقه همدانی نیز در زیر چاه یازدهم جان خود را از دست داد. پدرام بوچانی نیز از اعضای یک گروه مستقل کوهنوردی از شهرستان دالاهو بود که در هنگام فرود از چاه شماره ۸، با پاره شدن طناب به پایین سقوط کرده و جان باخت.

اکنون تعدادی از غارنوردان ایرانی با وجود آگاهی از خطرناک بودن این غار و مشکلاتی که بر سر راه خواهند داشت، تصمیم گرفته اند از روز چهارم تا دوازدهم مهر ماه، در قالب گروه ۵۰ نفره، به این غار رفته و آن را از وجود هر گونه زباله ای پاک کنند.

در این باره، حشمت حیدریان، سرپرست این گروه و از پیشکسوتان غارنوردی به خبرنگار مهر توضیح داد: این غار اولین بار توسط غارنوردان انگلیسی در سال ۱۳۵۰ کشف شد و گروه به عمق ۷۵۰ متری غار دست یافت. پس از آن گروهای زیادی به این غار رفتند و چاه ها و حفره های دیگری را پیمایش کردند.

وی ادامه داد: سختی این پیمایش باعث شده است تا در برخی از اوقات طی این سال ها، غارنوردان نتوانند از وسایل همراه خود مراقبت کنند و یا در اثر حادثه ای، زباله و یا وسایلی را درون غار جا گذاشته اند به همین علت، اکنون وقتی غارنوردان از آن بازدید می کنند با انبوهی از زباله که احتمال دارد جمعا حدود ۳۰۰ کیلو باشد، مواجه می شوند.

حیدریان گفت: بسیاری از این زباله ها، کیسه خواب، کپسول، کنسرو و یا وسایلی هستند، که ۳۰ تا ۴۰ سال درون غار مانده اند، بنابراین وقتی به آنها دست زده می شود، پودر می شوند و یا با هر حرکتی، بوی متعفن از آن بلند می شود.

وی با اشاره به اینکه، درون غار هیچ نور و منفذی برای تجزیه و تحلیل زباله وجود ندارد گفت: بسیاری از زباله ها، ۲۵۰۰ سال طول می کشد تا در شرایط طبیعی تجزیه شوند اما وقتی این زباله درون غار باشد به دلیل نبود نور و هوا، هیچ وقت تجزیه نخواهند شد بنابراین می تواند روی محیط داخل غار و بدنه آن نیز تاثیر مخرب داشته باشد.

حیدریان بیان کرد: همه این عوامل باعث شده تا همزمان با روز جهانی پاکسازی غار (غار پاک) است، عملیات پاکسازی یکی از مهمترین غارهای جهان را انجام دهیم.

تاکنون ۵۶ نفر از غارنوردان کشور در این برنامه ثبت نام کرده اند و به همراه تیم هدایت کننده در قالب گروه های ده نفره به داخل غار می روند تا زباله های غار یک هزار و ۴۵۴ متری را جمع آوری کرده و به کمک غارنوردان دیگر آن را خارج کنند.

جواد نظام دوست، رئیس انجمن غار و غارشناسی ایرانیان به خبرنگار مهر توضیحات بیشتری داد و گفت: از آنجا که غار پراو یکی از مناطق حفاظت شده و اثر ملی و طبیعی است، سازمان محیط زیست استان کرمانشاه، بودجه سالانه برای آن دارد، به همین علت درخواست کردیم تا دو میلیون تومان هزینه برای حمل بار غارنوردان تا قله کوهی که دهانه غار آنجاست به ما بدهند اما به نتیجه نرسیدیم بنابراین به غارنوردان اعلام کردیم که این طرح با هزینه شخصی اجرا می شود.

نظام دوست با بیان اینکه این برنامه با همکاری هیات کوهنوردی و صعودهای ورزشی کرمانشاه برگزار می شود گفت: سازمان هلال احمر ۷۰۰ متر طناب برای انجام این طرح به غارنوردان داده است و سپاه منطقه نیز برای حمل بار در قسمتی که ورود ما به آن منطقه ممنوع است به یاری آمده است.

غارنوردان ایرانی درحالی به صورت خودجوش اقدام به پاکسازی یکی از مهمترین آثار طبیعی و ملی ایران می کنند که سازمان محیط زیست، منابع طبیعی و سازمان میراث فرهنگی از آنها حمایت نکرده و نمی کنند. با این حال آنها قصد دارند این عملیات پر خطر را برای حفظ محیط زیست غار پراو انجام دهند.