پایگاه خبری دیده بان محیط زیست ایران (iew): دوم فروردین برابر با ۲۲ مارس از سوی متحد به عنوان روز جهانی آب نام‌گذاری شده است.

در سال ۱۹۹۲ و در بیست و یکمین دستور جلسه کنفرانس محیط زیست و توسعه سازمان ملل که در شهر ریودوژانیرو برگزار شد، موضوع روز جهانی آب رسما مطرح شد.

در این کنفرانس از کلیه کشورها خواسته شد تا در راستای اجرای بیانیه ۲۱ سازمان ملل، این روز را به عنوان روز ترویج و آگاه‌سازی مردم در مورد آب اختصاص داده و از طریق پخش و اشاعه نشریات و برگزاری کنفرانس‌ها، سمینارها و نمایشگاه‌ها در گرامیداشت آن بکوشند.

از سال ۱۹۹۳ هر سال یک شعار (موضوع) جدید درباره مسائل حیاتی و حساس آن زمان برگزیده می‌شود تا فعالیت‌های جامعه بر پایه آن شعار شکل گیرد.

موضوع روز جهانی جهانی آب در سال ۲۰۱۹ اینگونه انتخاب شده است: Leaving no one behind یعنی: «هیچ کس را پشت سرنگذار»

این شعار وعده اصلی برنامه توسعه پایدار ۲۰۳۰ است، چراکه در دستیابی به پیشرفت های پایدار، منافع همه باید تامین شود.

آب بخش مهمی از حیات است. آب فراتر از ضرورتی است که صرفا تشنگی را بر طرف سازد یا از سلامت ما حفاظت کند. آب برای ایجاد شغل و حمایت از توسعه اقتصادی، اجتماعی و انسانی حیاتی است.

هدف ششم توسعه پایدار اطمینان از در دسترس بودن و مدیریت پایدار آب برای همه تا سال ۲۰۳۰ است.

امروزه میلیاردها نفر در جهان هنوز بدون آب سالم زندگی می کنند. خانواده ها، مدارس، محل های کار، مزارع و کارخانه های زیادی در تلاش برای زنده ماندن و رشد هستند.

گروه های محروم از آب سالم، زنان، کودکان، پناهندگان، افراد بومی، افراد معلول و بسیاری دیگر اغلب نادیده گرفته می شوند و گاهی اوقات برای دسترسی به آب با تبعیض مواجه می شوند.

آب، یکی از حقوق اساسی بشر است. در سال ۲۰۱۰، سازمان ملل «حق دستیابی به آب آشامیدنی، تمیز و بهداشتی را که به عنوان یک حق انسانی برای لذت کامل از زندگی و تمام حقوق بشر ضروری است، به رسمیت شناخت».

حقوق بشر برای آب به معنای دسترسی به آب بدون هیچ گونه تبعیض، به اندازه کافی، کاملا ایمن و قابل قبول، برای استفاده شخصی و خانگی است، که شامل آب برای نوشیدن، بهداشت شخصی و خانگی، شستن لباس و تهیه غذا می باشد.

به دلایل گوناگون بسیاری از انسان ها بدون آب سالم پشت سر گذاشته می شوند.

در زیر مواردی از زمینه های تبعیض را که باعث می شود برخی افراد در هنگام دسترسی به آب در معرض خطر قرار بگیرند اشاره می شود:

- تبعیض جنسیتی

- قومیت، مذهب، محل تولد، زبان و ملیت، معلولیت، سن و وضعیت سلامتی

- اموال، مالکیت، محل اقامت، وضعیت اقتصادی و اجتماعی

- عوامل دیگر مانند تخریب محیط زیست، تغییرات آب و هوایی، رشد جمعیت، درگیری و مهاجرت های اجباری نیز می توانند بیش از حد بر روی گروه های حاشیه نشین تاثیر گذار باشند.

برای اینکه هیچ کس را پشت سر نگذاریم، باید تلاش هایمان را بر روی افرادی که به حاشیه رانده شده یا نادیده گرفته شده اند، متمرکز کنیم.

خدمات آب باید نیازهای گروه های حاشیه ای را برآورده نماید و صدای آنها باید در فرایندهای تصمیم گیری شنیده شود.

چارچوب های قانونی باید حق دسترسی به آب برای همه مردم را به رسمیت بشناسد و بودجه کافی برای افرادی که به آن بیشتر نیاز دارند، به طور عادلانه و موثر تخصیص یابد.