پایگاه خبری دیدهبان محیط زیست ایران (IEW): مهرماه سال ۱۳۹۷ دو نفر از نیروهای محیط زیست مرودشت حین گشتزنی در عرصههای طبیعی این شهرستان با یک شکارچی متخلف که بر سر چشمهای کمین کرده و تعدادی پرنده وحشی را شکار کرده بود مواجه شدند.
محیطبانان جهت برخورد قانونی با متخلف وارد عمل شدند اما شکارچی ضمن تمرد از فرمان مامورین، با اسلحه شکاری بهسمت آنها تیراندازی نموده و محیطبان امیناله هوشمندی را از ناحیه پا هدف گلوله قرار داد. شکارچی متخلف پس از شلیک و مجروح نمودن یکی از محیطبانان از محل حادثه متواری شد.
پس از این حادثه محیطبان مجروح توسط همکارش و سپس با کمک عوامل هلالاحمر از ارتفاعات به پاییندست منتقل و سپس بوسیله هلیکوپتر اورژانس به بیمارستان شهید رجایی شیراز منتقل گردید.
محیطبان امیناله هوشمندی تحت درمان و عمل جراحی قرار گرفت اما شدت جراحات وارده منجر به نقص عضو دائمی ایشان گردید.
هویت شکارچی متخلف توسط محیطبانان شناسایی شده با دستور مقام قضایی تحت تعقیب قرار گرفت.
متهم که دو سال خانه و زندگی خود را رها کرده و متواری شده بود نهایتا چند ماه قبل توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد.
در جریان رسیدگی به این پرونده در دادگاه کیفری، دادگاه با استناد به محتویات پرونده بزهکاری متهم را محرز و مسلم دانسته و وی را به مجازاتهای زیر محکوم نمود:
۱) پرداخت دیه معادل پنجاه درصد دیه کامل
۲) تحمل یکسال حبس بهجرم تمرد از فرمان مامورین
۳) تحمل پنج سال حبس به جرم ضربوجرح عمدی منجر به نقص عضو


بار ها در باب کشتار با سلاح در باره ی کشور های دیگر نوشته ام و اینجا باز تکرار می کنم: تا زمانی که اسلحه در دست مردم است؛ همیشه تعدادی آدم آنرمال یافت می شود که دست به جنایت بزنند. بسیار گاه اصلن دست خودشان نیست. مردمی به شدت ضعیف اند و توان خودداری ندارند. به عبارتی دیگر استواری در آن ها تباه شده و یا بسیار بی جان است.
در واقع در این معلول سازی ها و کشتار ها نه فقط تجار اسلحه بلکه مسئولینی که جواز صادر می کنند نیز به نوعی شریک می باشند.
کوتاه: شکار را برای همیشه ممنوع سازید و تفنگ هایی که در دست مردم است را خریداری نمایید. در غیر این صورت حتمن کسانی یافت می شوند که دست به جنایت بزنند.
و این زورگویی و جنایت چنانکه بار ها نوشته ام، امری ست جهانی. سردمداران کشور های قدرتمند براحتی قانون می شکنند و جنایت می کنند. پیوسته به مردم خسته ی جهان یورش می برند. بسیار گاه کار هایی می کنند که باور کردنی نیست. همین امروز بیست چهارمین بخش وبگاهِ «روشن سخن» را در باب همین جنایات نوشتم. «ماهی از سر گَنده گردد نی ز دُم» در نتیجه این بی قانونی رسمی، حکومتی و دولتی روی مردم نیز تأثیر مستقیم می گذارد. ظلم، فقر، بی فرهنگی، کتاب نخوانی و … نیز خشم اجتماعی را افزودن می کند. انسان شریف با فرهنگ هم خشمگین می شود؛ ولی دست به جنایت نمی زند.
کوتاه: عوامل مختلفی صبوری را در جامعه ی جهان در هم شکسته اند؛ پس انسان ها براحتی از کوره در می روند و جنایت می کنند. با جان آدم ها نمی توان بازی کرد. باید فکری اساسی نمود. و در این مورد خاص، جمع کردن تفنگ هایی که در دست مردم می باشد چاره ی کار است.
پر طرفدار
32
18