دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران: از ۲۱ مهرماه تا ۵ آبان سال جاری خبر کشته شدن ۲ خرس قهوه ای و ۳ قلاده پلنگ در مناطق مختلف ایران یکی از سیاه ترین دهه های محیط زیست کشور را رقم زده است. این اخبار فقط مواردی هستند که خبر آنها منتشر و رسانه ای شده است، قطعا چندین برابر این تعداد مواردی از کشتار حیات وحش است که هیچ کس از وجود آن با خبر نمی شود. با این وجود مشت نمونه خروار است.

قتل عام با ارزش ترین گونه های جانوری و در آستانه انقراض کشور در سایه سکوت کامل سازمان حفاظت محیط زیست صورت می گیرد. سازمانی که تنها متولی حفاظت از این ذخایر با ارزش قلمداد می شود.

دریغ از حتی یک موضع گیری یا اعلام یک بیانیه ساده و یا حتی درج خبر مرتبط با این کشتارها، چه برسد به اقدام عملی و دستگیری و مجازات متخلفین.

براستی علت اینکه یک باغدار مشگین شهری به راحتی به خودش اجازه می دهد که با ضربات بیل و کلنگ یک خرس قهوه ای را از پای درآورد(لینک مرتبط) و یا افراد محلی در ممسنی فارس پلنگی را می کشند، قطعه قطعه می کنند و آتش می زنند و بدون هیچ دغدغه ای از این عمل شنیع فیلمبرداری میکنند(لینک مرتبط) و یا شکارچی گلستانی با اسلحه چهارپاره خود ماده پلنگ بی نوا را از پای در می آورد(لینک مرتبط) و هیچ یک هراسی از عملی که انجام میدهند ندارند چیست؟

ضعف آگاهی در اثر کمبود فعالیت های فرهنگی و اطلاع رسانی در جوامع محلی، پیرامون محیط زیست و حیات وحش، ضعف قوانین و عدم بازدارندگی قوانین مرتبط با صید و شکار گونه های جانوری و اعمال نشدن حتی همین قوانین بروز نشده و ناکارآمد از طرف سازمان حفاظت محیط زیست مهمترین دلایل اینگونه رخدادها در کشور هستند.

ظاهرا سازمان حفاظت محیط زیست آنقدر درگیر ورود دو ببر باغ وحشی و دست آموز از روسیه است که فرصتی برای رسیدگی به وضعیت اسف بار حیات وحش در معرض انقراض کشور ندارد!

0

-4